Pistolet kapiszonowy, dwulufowy,

podróżny. Lufy stalowe, dziwerowane, dług. 133 mm, kal. 15 mm, niegwintowane, przedzielone stalową, lekko wklęsła szyną, na której umieszczona jest między wylotami maleńka muszka z mosiężnego pręcika. Kominki (pistony) do kapiszonów umieszczone są w górnych częściach komór nabojowych i osłonięte występami chroniącymi przed odłamkami kapiszonu, tworzącymi całośc z warkoczem. Zamki kapiszonowe ze sprężynami tylnymi. Blachy zamkowe stalowe, dekorowane skromnym ornamentem linearnym. Kurki esowato wygięte, zdobione analogicznie jak blachy zamkowe. Osada (łoże i kolba) wykonane z drewna orzecha. Łoże długie, sięgające prawie wylotu luf, z wydrążonym na spodzie kanałem do umieszczenia stalowego obojczyka, uzupełnionym umieszczoną na jego przodzie tuleją. Lufy połaczone są z łożem zaczepem na ich tyle oraz stalową przetyczką, przechodzącą przez gniazdo, zabezpieczone owalnymi płytkami z białego metalu. Kolba wygięta w łuk, z chwytem moletowanym w drobną kratkę, zaopatrzonym pod spodem w pojemnik na kapiszony z otwieraną pokrywką. Osłona spustów stalowa, z długim wąsem tylnym, sięgającym prawie końca chwytu. Przedni ozdobnie wycinany w formie kwiatonu, Powierzchnia dekorowana podobnie jak reszta elementów stalowych. Stal, drewno. Długośc całk. 275 mm. Waga 885 g. Europa Zach. Anglia, Belgia (?). Lata 40-te XIX wieku.