Kielich mszalny z pateną

srebro częściowo złocone próby 1 (950) cechowane (cecha probierni z próbą , znak złotnika z monogramem EP w rombie, JEAN PUIFORCAT PARIS FRANCE);
wym. kielicha - wys. 16,5 cm, średnica 13,2, pateny średnica 16,2 cm; waga 750 g.
Paryż, lata 30. XX w.
Kielich gładki na kolistej, lekko wysklepionej stopie, z trzonem stożkowatym, w dolnej partii zdobionym sześcioma, nakładanymi na siebie i zwiększającymi się ku górze płaskimi obręczami, z nodusem w formie pierścienia dekorowanego perełkowaniem, z czarą dzwonowatą, wewnątrz złoconą. Patena gładka, wsparta na niskiej stopce w formie obręczy, zdobionej granulowaniem.
Założona przez Emile’a Puiforcata, jego brata i wuja J. B. Fuchsa w 1820 roku. W 1857 roku Emile Puiforcat z wujem zrejestrowali, znaną do dziś cechę - scyzoryk między literami EP. W 1892 roku wnuczka Emila wyszła za mąż za Louisa Victora Tabouret, który w 1915 roku zmienił nazwisko na Tabouret-Puiforcat. W 1927 roku firmę przejął jego syn Jean (1897-1945). Zmienił on zasadniczo stylistykę wyrobów, charakteryzujących się odtąd uproszczoną, zgeometryzowaną linią inspirowaną art déco. Jean Puiforcet był zdolnym rzeźbiarzem i projektantem, m.in. współzałożycielem Union des Artistes Modernes. Używał cechy założyciela firmy. Uważany jest za największego francuskiego złotnika stylu art déco. Zmarł w 1945.