olej, płótno; 100 x 70 cm;
sygn. dat i opisany l. d.: 1983 / Pochwała / Pompei / K Bereźnicki.
„Obraz to wynikanie jednego z drugiego, czegoś z czegoś. Nigdy nie maluję zachłannie, nie rzucam się na płótno, jakbym myślał, że to mój ostatni obraz. (…) Ja mój czas strasznie rozciągam. Lubię poleżeć, poczytać, lubię posłuchać muzyki. Maluję bez przerwy, a czasem maluję obrazy. (…) Zawsze jest więcej chodzenia wokół obrazu, aniżeli samego malowania. (…) Moje malarstwo nie terroryzuje mnie, mojego domu, ani jego przestrzeni.”
Poznaniak z korzeniami wileńsko-lwowskimi, który zakotwiczył na stałe na Wybrzeżu; malarz, rysownik. Po ukończeniu PWSSP (obecnie ASP) w Gdańsku pozostał na uczelni, gdzie przez blisko pięćdziesiąt lat kształcił studentów malarstwa. W twórczości prowadzi dyskurs z dawnymi mistrzami, jest określany mianem neo-tradycjonalisty. Jego obrazy znajdują się zbiorach Muzeów Narodowych w Warszawie, Poznaniu, Gdańsku, Wrocławiu, Krakowie, w Galerii Zachęta w Warszawie, Muzeum Okręgowym w Toruniu, PGS w Sopocie, Musée d'Art Moderne de la Ville w Paryżu, Städtische Kunstgalerie w Bochum, Muzej na Sovremena Umetnost w Skopje oraz w zbiorach prywatnych w kraju i zagranicą. Obecny i dostrzegany na wystawach (jak sopockie Porównania, szczecińskie Festiwale Polskiego Malarstwa Współczesnego, III Salon Marcowy w Zakopanem, VI Festiwal Sztuk Pięknych w Zachęcie, III Biennale Młodych w Paryżu, VIII Biennale w Sao Paulo). Wielokrotnie nagradzany przez Ministra Kultury i Sztuki, odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
[Źródło: zbrojownia.pl]
