Konsola klasycystyczna

w formie stolika półokrągłego, przyściennego, z przestrzenią pod blatem zasuwaną dwoma żaluzjami, wsparta na czterech wysmukłych, graniastych i zbieżnych ku dołowi nogach, fornirowany, intarsjowany. Wokół blatu szerokie ciemniejsze obramienie, we wnętrzu pole wypełnione jasnym fornirem, a pośrodku intarsjowaną owalna rezerwa z jasną ośmioramienna gwiazdą. Obrzeże blatu ozdobione pionowymi paskami na przemian ciemnymi i jasnymi. W taki sposób zakomponowane również płaszczyzny żaluzji, w których półwałki jasne, a pole ciemne. Wokół elementów konstrukcji oskrzynienia analogicznie intarsjowane wstęgi. Krawędzie nóg ujęte ciemnymi wstęgami, a w górnej partii ozdobione intarsjowanymi trójkątami;
konstrukcja - dębina, fornir palisander, róża, jawor; 73,5 x 76,5 x 41,2 cm.
Holandia (?), pocz. XIX w.

Konsolka w stylu klasycyzmu właściwego dla Europy północno-zachodniej. Wykonana w formie bardzo popularnego stołu pomocniczego z rzadko spotykaną częścią zamykaną służącą do przechowywania (zapewne elementów zastawy). Mebel wykonany w oparciu o materiały chętnie stosowane w stolarstwie tej części Europy. Na spodzie dna wnęki zachowana kartka papierowa drukowana (zapewne z 2 ćw. XX w.) z informacją na temat stolika, początkowo stanowiącego własność małżonków Schoor w Holandii, którzy w 1831 przenieśli się do Diez (Niemcy); po czym należącego do Hermanna Raab ur. w Diez 7.8.1880.