Para puttów

drewno lipowe, pierwotnie polichromowane, obecnie odarte z gruntu i polichromii, bejcowane;
utrącone obie pary rąk, uszkodzona podstawa lewego putta,
wys. 55 cm. Szkoła lwowska, ok. 1770-1800
Pochodzące zapewne z ołtarza (bocznego?), stojące w silnym przegięciu aniołki, okryte przepaską na biodrach - sądząc po opracowaniu anatomii, w tym charakterystycznym kształtowaniu, przesadnie otłuszczonego, jakby starczego ciała, oraz ostro ciętych draperii - zostały przypuszczalnie wykonane przez wschodnio-małopolski warsztat należący do tradycji tzw. lwowskiej szkoły rokokowej. Rozprzestrzeniona na ogromnym obszarze, od wschodniej i południowej granicy Rzeczpospolitej, po linię Wisły na zachodzie i okolice Białegostoku na północy, rzeźba szkoły lwowskiej uderza specyficznym językiem formalnym o wybujałej ekspresji przejawiającej się w śmiałym poszukiwaniu formy brył, szczegółów anatomicznych, a zwłaszcza okrywających ciało draperii wyabstrahowanych od pozy i ruchu postaci: sztywnych, kruchych i łamliwych.