Anioł

drewno lipowe, pierwotnie polichromowane, obecnie odarte z gruntu i polichromii, bejcowane;
brak stóp i prawego przedramienia; wys. 66 cm.
Mazowsze (Warszawa ?), 3 ćw. XVIII w.
Ukazany w silnym poruszeniu anioł o kruchych, drobnych proporcjach i wiotkiej pozie wykonuje ekspresyjny gest adoracji, któremu towarzyszy silny zwrot głowy w prawo. Ciało okrywa osunięta z prawego ramienia i odsłaniająca kolana tkanina o charakterystycznym migotliwym, łamanym fałdowaniu. Głowę okalają loki włosów o fantazyjnym, asymetrycznym układzie. Powyższe cechy pozwalają związać figurę z tradycją rokokowej rzeźby warszawskiej, choć sam obiekt wykonany został poza
głównymi warsztatami epoki, być może w jednym z ośrodków Mazowsza.