Austro-Węgry ok. 1917 r.
Rękojeść regulaminowa, jelec mosiężny, krzyżowo - kabłąkowy, przednie ramie zgięte pod kątem prostym dochozi do głowicy. Ze strony zewnętrznej jelca, z obu stron wąsa wychodzą dwa obłęki łączące się z kabłąkiem. Głowica z ozdobną nakrętką - rozetą. Kapturek mosiężny, schodzący do jelca z wizerunkiem orła sedzącego na tarczy.Trzan drewniany pokryty „jaszczurem”. Głownia stalowa, niklowana, szlifowana wklęsło na zewnętrznym płazie szeroką strudziną. Na zewnętrznym płazie u nasady bite nie czytelnie: W.SKARD ? / WIEN. Na płazie wewnętrznym bite w analogicznym miejscu: WEYERSBERG & STAMIL / SOLINGEN. Pochwa stalowa, niklowana z dwoma ryfkami i ruchomymi koluszkami. Dł. Całkowita 925 mm; dł. Głowni 801 mm; krzywizna 19 mm.
Austro-Węgry około 1917 roku.
Szabla tak zwana „Wiedeńska” produkowana na potrzeby Legionów Polskich na bazie głowni szabel austryjackich przed oficjalnym zarejestrowaniem wzoru szabli.
