olej, płótno, 53,5 x 69 cm
Obraz wystawiany: 1906 - Lwów, Muzeum Przemysłu Artystycznego - Katalog wystawy dzieł Artura Grottgera, opr. M. Olszewski, Lwów 1906, s. 8, poz. 270;
Obraz publikowany: K. Kantecki, Artur Grottger. Szkic biograficzny, Lwów 1879, s. 10; (fr.), Artur Grottger i Aleksander Pappenheim [w:] „Nasz Kraj” 1906, z. 21, s. 16; A. Wysocki, Artur Grottger, [w:] „Kresy” 1907, nr 13, s. 23; A. Potocki, Grottger, Lwów 1907, s. 21, 24, il. s. 9; J. Bołoz Antoniewicz, Grottger, Lwów 1910; E. Chwalewik, Zbiory polskie…, t. 1, Kraków 1926, s. 128, 129; T. Dobrowolski, Artur Grottger, [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. 9, s. 27; A. Melbechowska- Luty, Artur Grottger, [w:] Słownik Artystów Polskich…, t. 2, s. 487, 488; P. Łukaszewicz, Artur Grottger. 1837-1867, Wrocław 1987, s. 15 - 16; Z. Gołubiew, A. Król, Artur Grottger. 1837-1867, Kraków 1988, s. 10; A. Król, Odbicie łupu Tatarom, [w:] „Art. & Business” 1996, nr 3, s. 21, 22, il. barwna.
„W twórczości wielu artystów - pisze Anna Król - istnieją dzieła o specjalnym znaczeniu dla ich biografii artystycznej. Dla Artura Grottgera, twórcy ikonografii powstania styczniowego, kluczowe - z rozmaitych powodów - były trzy dzieła. Pierwsze to akwarela przedstawiająca wjazd Franciszka Józefa do Lwowa […]. Drugie to obraz olejny Odbicie łupu Tatarom, podsumowanie nauki malarstwa w krakowskiej uczelni […]. Trzecie dzieło - to cykl rysunkowy Warszawa I, poświęcony „wypadkom warszawskim” 1861 […]. Obraz [Odbicie łupu Tatarom namalowany w 1854 roku epizod z wojen polsko- tureckich, zapewne z XVII wieku] - dzieło siedemnastolatka - stanowi dokument wielkiego talentu Grottgera, jego umiejętności komponowania wielofigurowych scen, swobody w stosowaniu koloru…” Obraz Grottgera został zakupiony w sklepie Jürgensa we Lwowie w 1854 roku przez majora armii austriackej hrabiego Aleksandra Pappenheima, nastepnie w zbiorach jego syna Siegrieda w Iszka Szent Györgi (1910); w 1915/1916 nabyty w Moskwie przez ojca Rolanda Millera. W 1995 roku sprowadzony do Polski. (opr. wg w.w. artykulu p. A. Król i jej ekspertyzy obrazu
