Szabla podoficerska, w pochwie

głownia obustronnie szlifowana w jedną wklęsłą, szeroką, przygrzbietową bruzdę biegnącą przez 2/3 długości głowni; na grzbiecie głowni wygrawerowany, częściowo zatarty numer 2940?; pióro obosieczne, sztych centryczny; jelec jednokabłąkowy, krzyżowy z obustronnym wąsem, z przedramieniem wygiętym ku ostrzu, zakończonym wolutą; tylne ramię proste, przechodzące w kabłąk u dołu załamany pod kątem prostym, o kształcie profilowanej litery S i lekko rozszerzony przy połączeniu z kapturkiem; głowica z kapturkiem zamkniętym mocującą wkrętką, przechodzącym w warkocz sięgający do tylnego ramienia jelca; uchwyt drewniany, obciągnięty czarną skórą, z 13 krotnym oplotem z drutu mosiężnego, podwójnie skręconego. Pochwa stalowa, z dwiema ryfkami o ruchomych nośnych kółeczkach, kołnierz stosunkowo płaski, ostroga z dłuższym przednim przedramieniem i wypukłą piętką. Stal, mosiądz, drewno, skóra; dług. głowni 80 cm, dł. całk. 93 cm, dł. całk. w pochwie 97 cm, szer. głowni 3,3 cm, grub. głowni przy nasadzie 0,4 cm. Polska, Warszawa?, firma Aleksandra Manna?, pocz. lat dwudziestych XX w.