Szafa barokowa

mosiądz, stal; 201 x 223,3 x 81,5 cm;
Południowe Niemcy, po połowie XVIII w.

O konstrukcji wieńcowej o prostych bokach, ściętych frontowych narożach, zamykana dwuskrzydłowo, zwieńczona rozszerzającym się ku górze, profilowanym, prosto zamkniętym wieńcem górnym, wsparta na wieńcu dolnym także profilowanym i rozszerzonym ku dołowi oraz na pięciu toczonych nogach, w formie spłaszczonych kul, fornirowana wzorzystą okleiną orzechowa, ozdobiona intarsjowanymi, podpalanymi i grawerowanymi postaciami oraz innymi dekoracjami floralnymi i geometrycznymi.
Front podzielony na dwie osie trzema pseudo pilastrami wyznaczonymi intarsją, umieszczonymi na bokach frontu i listwie przytykowej zamontowanej na prawym skrzydle. Skrzydła o konstrukcji ramowej, z pojedynczymi prostokątnymi płycinami, na których płaskie poduszki ostro ścięte u góry i u dołu, a na bokach z zakosami. Obrzeża płycin i poduszek ujęte profilowanymi listwami.
Pilastry i naroża frontu ujęte wstęgą, ozdobione polami wyznaczonymi żyłką, intarsjowaną kratownicą, a po środku wazami (na bokach frontu) i kobietą z psem i lusterkiem (pośrodku frontu) oraz kobietami ze snopkiem i sierpem oraz nożem do winogrona i gałązką winnego grona (na frontowych narożach). Na poduszkach skrzydeł w falistych rezerwach z liści i ceownic, zwieńczonych koronami, para siedzących postaci w stylizowanych strojach pasterskich, po prawej mężczyzna grający na fujarce z psem u boku, a po lewej kobieta z kijem pasterskim w ręce i barankiem. Wokół boków szerokie bordiury i wstęgi tworzące wpisane w siebie prostokątne pola.
Szyldy kluczyn mosiężne, podłużne, faliste na obrzeżu, koronkowe z kratką regencyjną i liśćmi ujmującymi kartuszowy szyld (lewy ślepy). Zamek stalowy, przykładano wpuszczany z prostokątną puszką ozdobioną na obrzeżu koronką z ceownic, dwuryglowy. Zasuwki na lewym skrzydle stalowe, zwykłe, nakładane, na ozdobnym, ażurowym szyldzie, z długim ramieniem rygla zakończonym kuleczką. Plecy deskowe, od wewnętrznej strony konstrukcja skrzydeł zakryta deskami.
Szafa wykonana na terenie południowych Niemiec około połowy XVIII wieku. Późnobarokową formę ozdobiono różnorodnymi rokokowymi ornamentami intarsjowanymi, w tym pojawiającymi się w dekoracjach szaf, także na tym terenie, przedstawieniami kobiet personifikujących pory roku. W prezentowanym egzemplarzu kobiety wyobrażone ze snopkiem i z winną gałązką mają charakter dekoracyjny, jednocześnie charakterystyczny dla tego regionu, w którym od setek lat uprawiano winorośle.