Sekretera w stylu późno barokowym

konstrukcja - topola, sosna, fornir - orzech, wstęga - śliwka, tafla lustrzana, tkanina runowa wyściełająca wnętrze nastawy; 220 x 89 x 41 cm.
Włochy północno-wschodnie, ok. połowy XVIII w.
O prostych bokach, ściętych frontowych narożach, z nastawą zwieńczoną rozerwanym naczółkiem z bardzo wydatnym i wysokim kroksztynkiem, zamykaną pojedynczym, prostym skrzydłem drzwi z lustrem, z częścią sekreterową zamykaną ukośnie ułożoną klapą, wsparta na komodowej podstawie z dwoma szufladami o falistych licach, umieszczonej na sześciu nóżkach, z przodu na czterech niewielkich tralkach, w tyłu na parze graniastych. Całość fornirowana, powierzchnie ozdobione obramieniami i wstęgą tworzącą geometryczne pola o wciętych narożach, wypełnione na froncie wzorzystą okleiną. Skrzydło drzwi nastawy ramowe, faliście zamknięte, z płyciną w formie lustra naśladującą jego kształt. Lico podstawy imitujące podział na trzy szuflady. Wnętrze nastawy wyklejone tkaniną, z jedną półką. We wnętrzu sekreterowym pośrodku szafka jednoskrzydłowa ujęta na bokach parami szufladek.