Karabela powstańców styczniowych, w pochwie

stal, srebro, czarny róg, drewno, skóra; dł. całk. w pochwie 98 cm, dł. głowni 82 cm.
Polska, Kraków, warsztat rusznikarza i szabelnika Ignacego Hofelmajera, lata 60. XIX w. lub później.
Karabela kostiumowa; głownia stalowa, dwustronnie szlifowana w trzy przygrzbietowe bruzdeczki i szerokie zbrocze; blisko nasady ryty pod koroną kartusz z herbami Korony, Litwy i Rusi. Jelec srebrny, krzyżowy z nałożonym wizerunkiem Matki Boskiej, a także herbem Pobóg, ramiona zakończone gałkami. Rękojeść w kształcie głowy ptasiej, drewniana, w okładzinie rogowej. Pochwa drewniana, obciągnięta szagrynem (skórą wyprawioną „na jaszczur”), z ozdobnymi aplikacjami - dwie ryfki z brajcarkami oraz okucia szyjki i trzewika.
Głownie szabel wytwarzanych przez warsztat Hofelmajera sprowadzane były na ogół z Syrii.