Stolik - toaletka w stylu rokokowym

o falistych bokach i froncie, w formie stolika, z podzielonym na dwa skrzydła blatem, z sześcioma szufladkami i wysuwanym pulpitem w oskrzynieniu, wsparty na czterech esowatych nogach, fornirowany, intarsjowany. Po odłożeniu na boki klap blatu wnętrze podzielone na trzy części, dwa pojemniki na bokach (po lewej stronie jako szuflada), ujmujące środkowy z dwuczęściowym składanym pulpitem. Skrzydła blatu ze wspólnym obramieniem, z dwoma falisymi rezerwami i wpisanymi weń ptakami na gałązkach. Szuflady ujęte obramieniem i wstęgą. Boki i wewnętrzne klapy bocznych pojemników dekorowane rombami z przecinającej się wstęgi. Boczne szufladki pierwotnie blokowane na bokach środkowego pojemnika. Konstrukcja - sosna; fornir - orzech, jesion; intasja - brzoza, śliwka; 76,5 x 103,3 x 60 cm; Europa Środkowa, Polska?, 3 ćw. XVIII w. O polskiej proweniencji stolika świadczą wykorzystane materiały (sosna, jesion, śliwka, orzech), forma (delikatnej falista) i dekoracja (intarsja z przecinającej się wstęgi tworzącej romby, faliste rezerwy z ptakami wśród wici). Mebel wykonany w sposób rzemieślniczy, w ośrodku nieco oddalonym od centrów stolarskich o czym przekonuje nas uproszczona rokokowa forma, jak również dość ascetyczna dekoracja. Mebel po naprawie i konserwacji, w czasie której przekonstruowano nieco wnętrze (m.in. unieruchomiono środkową szufladkę i przerobiono ją na pojemnik; po lewej stronie głęboki pojemnik zamieniono na szufladę, boczne pojemniki zamknięto dodatkowo klapami). Wymieniono i dodano fragmenty forniru i intarsji na blacie. Naprawa była wynikiem użytkowania i potrzeby użytkownika.