Rzeźba z grupy "Tańce polskie", 187

terakota; wys. 63 cm, średn. podstawy 27 cm; [podstawa klejona uzupełniana] Por. lit.: "Słownik artystów polskich ...", t. IV", Wrocław 1986; D. Kaczmarzyk, "Rzeźba polska od XVI do początku XX wieku". Katalog zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie, Warszawa 1973; K. Mikocka-Rachubowa, "Rzeźba polska XIX wieku. Od klasycyzmu do symbolizmu". Katalog zbiorów. Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1993; P. Szubert, "Rzeźba przełomu XIX i XX wieku", Warszawa 1995; M. I. Kwiatkowska, "Rzeźbiarze warszawscy XIX wieku", Warszawa 1995. Rzeźba odznaczająca się dynamiczną formą, celną charakterystyką postaci, ruchu - z cyklu "Tańce polskie", znalazły się tu nadto "Krakowiak, Mazur". Artysta wykonał wiele wersji tańców, niektóre znajdują się w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Liteatury w Warszawie. Prezentowana rzeźba stanowi dzieło wybitnego rzeźbiarza polskiego, twórcy scen rodzajowych, ludowych, baśniowych, personifikacji, rzeźby sepulkralnej (Lwów, Cmentarz Łyczakowski; Kraków, Cmentarz Rakowicki - "Anioł Zmartwychwstania" na grobie Śliwińskich, "Geniusz zrywający pęta" - rzeźba ustawiona po śmierci Kurzawy na jego grobie; Warszawa, Powązki - "Anioł otulający skrzydłami dziecko" na grobie Oli Roszkowskiej), płaskorzeźb o tematyce napoleońskiej. Najbardziej znaną rzeźbą Kurzawy jest "Mickiewicz budzący geniusza Poezji".