Podporucznik Felsztyński, 1916

litografia barwna, papier; 26 x 20 cm (w świetle passe-partout);
sygn. na płycie p. d.: HB; l. d.: Optowa 1916.
Optowa - była kolonia i majątek (folwark) w gminie Bielska Wola, w powiecie sarneńskiego, województwie wołyńskim (w obszarze II Rzeczypospolitej). 9 grudnia 1915 roku 4 pułk piechoty Legionów Polskich zajął pozycje pod Optową i przystąpił do ich rozbudowy. Placówki, a za nimi okopy I linii biegły na zachód i południowy zachód od Optowej. Przez przeszło sześć miesięcy pułk prowadził walki pozycyjne i potyczki patroli.
Henryk Barwiński, właśc. Henryk Teodor Hertz, ps. Kirkor, Zwidlicz - aktor, reżyser, rysownik. W 1904 otrzymał powołanie do wojska na front rosyjsko-japoński, aby tego uniknąć przeniósł się do Krakowa i tam kontynuował grę aktorską. Tu od 1906 równolegle studiował rzeźbiarstwo na ASP pod kierunkiem Konstantego Laszczki. W 1913 został członkiem zarządu Związku Artystów i Artystek Teatrów Polskich w Galicji. 4 sierpnia 1914 we Lwowie zgłosił się na ochotnika do Legionów Polskich, przydzielono go do 1 pułku piechoty I Brygady, początkowo w 2 kompanii II baonu, a następnie w 4 kompanii III baonu. Awansował na podporucznika i otrzymał funkcję adiutanta III baonu. Zorganizował teatr legionowy, zaprojektował medal uświetniający imieniny Józefa Piłsudskiego w 1917. Odmówił złożenia przysięgi na wierność cesarzowi i jesienią 1917 powrócił do Lwowa, gdzie wstąpił go zespołu tamtejszego Teatru Miejskiego. W 1920 walczył w obronie Lwowa, do rezerwy przeszedł w stopniu kapitana. Za bohaterski udział w walkach dwukrotnie otrzymał Krzyż Walecznych.
Stefan Felsztyński (1888-1966, Londyn) - major kawalerii Wojska Polskiego, legionista, artysta malarz. W armii austriackiej 1907-1908 jako jednoroczny ochotnik, potem podjął studia na Politechnice Lwowskiej (architektura) i na Uniwersytecie Lwowskim (wydział filozoficzny), w latach 1909-1912 studiował w ASP w Krakowie, także studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Wystawiał prace malarskie od 1910. Służył w Legionach Polskich od sierpnia 1914 w I Brygadzie LP do kryzysu przysięgowego w 1917, w 1918 więziony przez Austriaków. Od końca 1918 w Wojsku Polskim, od 1919 jako rotmistrz kawalerii, od 1920 zastępca dowódcy 211 pułku ułanów Armii Ochotniczej. Po wojnie 1920 roku zweryfikowany jako major kawalerii, w 1929 przeszedł w stan spoczynku. Od 1930 zamieszkał w Krakowie, gdzie był radnym, a także pracował w Polskim Radiu. Po kampanii wrześniowej w latach 1939-1941 więziony w ZSRR, potem służył w PSZ na Bliskim Wschodzie (w latach 1945-1946 w Bejrucie). Po wojnie osiedlił się w Wielkiej Brytanii. Uprawiał malarstwo, rysunek i grafikę głównie użytkową, projektował witraże, m.in. zilustrował 1. wydanie podręcznika anatomii M. Bochenka.