Martwa natura z błękitnym wazonem

i książką, ok. 1927-1930 olej, płótno, 50 x 61 cm sygn. p. g.: Halicka Artystka do swoich martwych natur, jeszcze z czasów „kubizowania” używała tych samych lub podobnych rekwizytów. Były to wazony o różnych kształtach, kielichy, naczynia, fragmenty draperii i przede wszystkim otwarte książki (Martwa natura z gitarą, 1916, z kolekcji Musee du Petit Palais w Genewie; „Martwa natura”, 1920, z kolekcji Toma Podla czy „Martwa natura”, ok. 1925 z kolekcji Fibaków). Polsko-paryski krytyk Edward Woroniecki w recenzjach z dwóch wystaw z Halickiej w Paryżu w 1927 roku pisał: „Ciemne i żywe kolory charakterystyczne dla jej dawnej maniery zmieniają się obecnie w wykwintne gamy bieli i błękitu, dzięki którym Halicka uzyskuje urokliwe efekty, wyrazone w martwych naturach.” (za ekspertyzą Barbary Brus Malinowskiej z 29 maja 2010 r.)