Ołtarzyk domowy

drewno dębowe i nieokreślone, nie polichromowane; wys. 47 cm. Niemcy lub Austria (Tyrol ?), 2. poł. XIX w. Niewielki ołtarzyk ma kształt neogotyckiej kapliczki z parą uszaków, wspartej na pięciobocznym cokole, o bogatej architekturze złożonej z ażurowych elementów, takich jak: kolumienki, maswerki, wimpergi, fiale i kwiatony. Niszę w polu głównym, zwieńczoną baldachimem, wypełnia stojąca rzeźba Matki Boskiej z Dzieciątkiem, o rozpuszczonych długich włosach, w niewielkiej koronie na głowie, odziana w długi płaszcz przekrywający całkowicie suknię. Odziane w sukienkę Dzieciątko, siedzące frontalnie na rękach Matki, wyciąga szeroko w bok ramiona w geście przygarniania. Gotycki pierwowzór figury Madonny poddany został łagodnej klasycyzującej stylizacji (płaszcz drapowany delikatnie, o dość miękko i gładko opracowanym fałdowaniu). Prezentowany ołtarzyk, świadomie nawiązujący do średniowiecznych Hausaltärchen, stanowiący przykład dobrej klasy neogotyckiego rękodzieła, wykonany został zapewne w Niemczech lub Austrii (być może w jednym ze specjalizujących się w snycerce religijnej warsztatów tyrolskich). Dziełko stanowi rzadki na rynku polskim przykład dziewiętnastowiecznej snycerki religijnej w małej skali.