Zegar szafowy, podłogowy

obudowa: mahoń, intarsja, szkło; mechanizm: mosiądz, brąz, stal; wys. 240 cm; szer. 70 cm; głęb. 34 cm.
Anglia, Londyn, po poł. XVIII w.
Obudowa szafowa, z wspartym na zwierzęcych łapach cokołem o wybrzuszonym kształcie, z esowatymi, ściętymi narożami. Trzon prostopadłościenny, z drzwiczkami o kolistym przeźroczu ukazującym ruch wahadła. Kaptur z oszklonymi drzwiczkami, łukowatym gzymsem i wysokim daszkiem o kształcie pagody. Tarcza mosiężna, kwadratowa, zwieńczona arkadą; na pierścieniu podział rzymski godzinowy i minutowy arabski; w środku tarczy u góry tarczka sekundnika, niżej nałożony trapezowaty kartusik z napisem: „Francis Wells / London”; pod nim kwadratowe okienko kalendarza. Wskazówki ażurowe. U góry w arkadce tarczka włączająca i wyłączająca funkcję bicia zegara. Odlewane, ażurowe kornery z motywem wici roślinnej i małżowin; w podłuczu - z parą delfinów. Cała powierzchnia szafy pokryta intarsją z kilku gatunków drewna owocowego, brzozy, oliwki, orzecha; na cokole - żardiniera z głowami Maurów, wypełniona bukietem; na drzwiczkach - wazon z wiązanką kwiatową i ptaszkiem; na ściankach bocznych i kapturze - podobne motywy roślinne.
Niezwykle efektowny przykład luksusowego zegara angielskiego typu „long case”.