Głowa kobiety

terakota patynowana; wys. 28 cm, szer. 28 cm, głęb. 24 cm.
Polska, pocz. XX w.
Głowa młodej kobiety przechylona w lewo, podparta na dłoni zwiniętej w piąstkę. Włosy w luźnym węźle na karku. Tył rzeźby wydrążony; wewnątrz widoczny fragment drewnianego rdzenia modelu. Forma do rzeźby terakotowej zdjęta zapewne wtórnie z gipsowego odlewu (z biografii mistrza wiadomo, że nie parał się ceramiką).
Rzeźba utrzymana w stylu twórczości artysty z około 1900 roku, przywodząca skojarzenia z dziełami z cyklu Macierzyństwo (1900).
Wg informacji oferenta obiekt pochodzi ze zbioru pamiątek po rodzinie Gottliebów; ofiarowana następnie artyście Mieczysławowi Jakimowiczowi.