olej, płótno; 90 x 72 cm;
sygn. z lewej u dołu: WW;
na odwrocie na płótnie nr 0482; poniżej faksymile podpisu artysty WW i cyfra 4;
Obraz prezentowany na wystawach:
- „Dialogi, korespondencje. Malarska rzeczywistość Wojciecha Weissa i Aneri", Muzeum Miejskie w Suchej Beskidzkiej, marzec 2010 - luty 2012;
- 2010 Wystawa Jubileuszowa z okazji Roku Weissowskiego „Wojciech Weiss w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie”zorganizowana przez Muzeum Narodowe Krakowie i Akademię Sztuk Pięknych;
Obraz ten wyróżnia się spośród powszechnie znanych aktów Weissa. W świadomości miłośników malarstwa jego akty kojarzone są nagimi modelkami umieszczonymi na atłasach posłania pod baldachimem zwisających draperii, niczym z obrazów dawnych Mistrzów. Natomiast ten akt jest na wskroś nowoczesny, zaskakujący schematycznym sposobem potraktowania całej postaci. Modelka stoi wyprostowana z uniesionymi rękami, nonszalancko założonymi tuż nad głową. Na pierwszy plan wysuwają się jędrne piersi dziewczyny, a dalej wzrok zsuwa się ku partii bioder. Kobiece kształty modelki sprzed ponad stu lat zdają się odpowiadać kanonom sylwetki promowanej w dzisiejszych czasach. Artysta tym razem rezygnuje z ostrego makijażu i modnej fryzury, elementów nieodzownych w aktach z dwudziestolecia międzywojennego.
Poszukiwania nowoczesnej formy sytuują obraz ten w orbicie wpływów Cezanne’a, którego, jak wiemy, Weiss bardzo cienił. W pracach badawczych nad twórczością Weissa, pojawia się opinia, że w okresie około 1914 roku w jego malarstwie pojawiają się formy uproszczone, a nawet lekko zgeometryzowane. Zarysowuje się tendencja do kubizowania form i nadania im ekspresjonistycznej „agresywności”. Analizując oferowany akt w kontekście opinii badaczy należy zwrócić uwagę na mocny ciemny kontur, który odcina postać od szaroniebieskiego tła. Spoglądając na modelunek ciała modelki należy zwrócić uwagę na budowanie materii naskórka płaskimi plamami jasnych ugrów i różów, które niekiedy zostają zdominowane przez partie mocnych cieni padających na ciało dziewczyny. Zabieg typowy dla ekspresjonizmu, zwiększający dynamizm dzieła, wprowadzający pewien niepokój.
W tej estetyce malowana jest również głowa modelki. Rysy twarzy zostały scharakteryzowane prostymi ciemnymi liniami z pominięciem szczegółów.
Jednakże te ukośne linie nosa, oczu i ust doskonale budują trójwymiarową bryłę głowy. Podobnie jak w dziełach kubistów, detale twarzy są zbędne a wręcz nieprzydatne, gdyż właśnie poprzez załamujące się płaszczyzny i linie budowano bryły.
Ta krótka analiza pozwala spojrzeć na Akt dziewczyny jak na dzieło wyjątkowe w twórczości Weissa, którego malarstwo kojarzymy z nieustannym poszukiwaniem piękna i harmonii w otaczającym świecie, a jego nagie Wenus pozują w dostojnych tycjanowskich pozach.
