drewno sosnowe, tafla lustrzana fazowana; 68,2 x 48,5 x 3 cm.
Zakopane, pocz. XX w.
Tafla lustrzana z szeroką fazą, zwieńczona łukiem, w prostokątnej ramie drewnianej, podrzeźbianej w motywy stylizowanych gałązek kwiatowych („leluje”) po bokach i takich samych - skrzyżowanych nad łukiem u góry. Na dolnej części ramy - 6-płatkowa rozeta wpisana
w ząbkowane koło, po bokach dwie mniejsze, bez obrysu koła. Wg oferenta lustro pochodzi z pracowni Wojciecha Brzegi - rzeźbiarza, snycerza, meblarza, uważanego za współtwórcę (ze Stanisławem Witkiewiczem) tzw. stylu zakopiańskiego.