Relikwiarz

srebro, drewno malowane, złocone; szkło; wys. 66 cm, szer. 25,5 cm, głęb. 18 cm.
Włochy, Neapol, 1781
Kształt relikwiarza zbliżony jest do formy monstrancji promienistej, upowszechnionej w dobie baroku. Podstawa i trzon wykonane w drewnie pomalowanym na biało; krawędzie półkolistej podstawy profilowane, złocone. Od frontu relikwiarz pokryty srebrną, repusowaną blachą, zdobiony motywem małżowin i akantu, u dołu dekorowany pełnoplastycznymi figurami uskrzydlonych puttów trzymających insygnia biskupie: pastorał i infułę. Powyżej trzonu oprawa relikwiarza w kształcie „glorii” utworzonej z rocaille’ów i liści akantu okalających owalny otwór osłonięty szklaną szybką. W zwieńczeniu - krzyż z promieniami pomiędzy ramionami - adorowany przez parę skrzydlatych amorków. Cechy probiercze z prawej u dołu: dwa wężyki probiercze oraz napis w prostokącie pod koroną: „NAP / 781” i monogram złotnika: „GM”. Znaki powtórzone z prawej strony pod glorią.