Teka z dokumentem nadania honorowego obywatelstwa Nowego Sącza

drewno, skóra, mosiądz, lak, mora jedwabna; rękopis na pergaminie; malowidła gwaszem;
52 x 38 x 4 cm.
Polska, Nowy Sącz, 1904.
Oprawa z drewna oklejonego cielęcą, brązową skórą (spód, grzbiet i krawędzie). Wierzchnia, płaskorzeźbiona okładka ma formę drewnianych drzwi podhalańskich, z ułożonych w jodełkę deszczułek, z pasami motywów ludowych: przeplatających się łuków, serduszek i trójkątnych ząbków. Pośrodku w kolistym obramieniu umieszczony był zapewne herb miasta (zachowała się jedynie korona). Okucia mosiężne i klamra w formie ażurowej, góralskiej spinki - wybijane puncami i grawerowane. Od spodu - tłoczona skóra i 4 nóżki w formie guzów - rozetek oraz druga część klamry. Wewnątrz wyklejka z białej mory. Dokument pergaminowy - bifolium; na pierwszej karcie u góry malowana gwaszem panorama miasta, podpisana: „NOWY SĄCZ od Chełma”. Powyżej napis łukiem: JAŚNIE WIELMOŻNEMU PANU WŁADYSŁAWOWI JAROSZOWI”; u dołu „HONOROWEMU OBYWATELOWI MIASTA ROPCZYC / C. K. RADCY NAMIESTNICTWA i STAROŚCIE / W NOWYM SĄCZU.”. Niżej 8 miniatur malowanych gwaszem, zatytułowanych: „FARA”; „Pomnik Mickiewicza”; „RUINA ZAMKU”; „Czorsztyn”; Żegestów”; „RATUSZ”; „Czarny Staw”; „KRYNICA”. Pod miniaturami pisany wersalikiem tekst, kontynuowany na drugiej karcie, zawierający decyzję Rady Królewskiego Miasta Nowego Sącza z dn. 5 maja 1904 o nadaniu W. Jaroszowi obywatelstwa honorowego. Dokument opatrzony datą 20 czerwca 1904 i podpisami Burmistrza, Członków Magistratu i Członków Rady, z przywieszoną na biało-czerwonym sznurze kolistą, mosiężną puszką, zdobioną na pokrywie rozetą, z umieszczonym wewnątrz lakowym, czerwonym odciskiem pieczęci z herbem miasta - bramą o trzech wieżach pod koroną, z napisem w otoku: „PIECZĘĆ KRÓLEWSKIEGO WOLNEGO MIASTA NOWEGO SĄCZA”. (Warto pamiętać, że opisany wyżej herb, z postacią rycerza w bramie, wprowadzony został w 1820 przez władze zaboru austriackiego; obowiązywał aż do 1987, kiedy miastu przywrócono wywodzący się z czasów średniowiecza herb z postacią św. Małgorzaty stojącej na grzbiecie zielonego smoka).
Pamiątka historyczna, która powinna zainteresować Muzeum Nowo-Sądeckie.