Konew dekoracyjna

wsparta na kolistej stopie dekorowanej pasami ornamentu liściastego, cylindryczna, ozdobiona na płaszczu dwukrotnie tym samym przedstawieniem bitwy średniowiecznej, trudnej do zidentyfikowania. Na pierwszym planie leżą zabici i ranni, jednego z nich próbują podnieść dwaj rycerze w zbroi by wynieść poza obszar walki. Obok rannego leży jego tarcza i hełm z pióropuszem.
W tle rycerze na koniach zagrzewają do walki, jeden wskazuje mieczem kierunek uderzenia, za nim podąża chorąży trzymając w lewym ręku sztandar, prawą dłonią ściska drzewce topora. Prawdopodobnie bitwa wyglądająca na przegraną zakończyła się zwycięstwem. Z boku konwi wysokie, esowate ucho dekorowane akantem, u dołu i u góry stoją figurki putt; ucho zakończone zawiasem do otwierania wysklepionej, profilowanej nakrywy, ozdobionej szerokim pasem ornamentu akantowego; w zwieńczeniu stoi mosiężna figurka uskrzydlonej niewiasty z opuszczonym mieczem, z wieńcem laurowym w prawej, wysoko uniesionej, dłoni, personifikująca bitwę zwycięską i triumf;
srebro próby 800 cechowane (półksiężyc, korona, 800, znak wytwórni), mosiądz i plater; wys. 83,5 cm, średn. 30 cm;
Niemcy, k. XIX/pocz. XX w.