Komplet mebli w stylu empirowym

złożony z kompletu tapicerowanych siedzisk o zaokrąglonych oparciach, tj. kanapy, dwóch foteli, czterech krzeseł oraz niewielkiego okrągłego stolika, fornirowanych, intarsjowanych ozdobionych brązami. Kanapa i fotele o oparciu lekko zaokrąglonym, przechodzącym w boki schodzące łukowato ku niewielkim wspornikom i przedniej oskrzyni; wsparte na czterech nogach, przednich prostych zakończonych trzewikami, tylnych wyciętych do tyłu. Górny ramiak oparcia poszerzony, intarsjowany w wic. Na łukach wydłużone brązowe apliki z herm i liści zakończonych wolutą. Krzesła z lekko odchylonym do tyłu oparciem, z deską pionową wywiniętą do tyłu, w oparciu wypełnione trzema szprosami, z podnóżem analogicznym jak w przypadku pozostałych siedzisk. Stolik z okrągłym blatem bogato intarsjowanym we wzory floralne, wspartym na sześciobocznym trzonie ustawionym na trójbocznej platformie, zatężonym trzema esowatymi wspornikami. Na blacie okręgi z żyłki, między którymi
wieńce z ukwieconej wici, w środkowym ukształtowanym w formie czworoboku rozeta. Na obrzeżu blatu, oskrzynieniu oraz wspornikach dekoracyjne brązy: pas wypełniony łuskami z naniesionymi nań girlandami, rozety z palmetami oraz hermy zakończone liśćmi i wolutami. Materiał obiciowy oryginalny (żakardowy?), z wzorem wielkoraportowym z ulistnionej wici i kwiatów oraz ukrytych wśród nich fantastycznych płatków;
mahoń, jawor;
kanapa - 93,5 x 146 x ok. 65 cm;
fotele - 93,5 x 69 x 62,3 cm;
krzesła - 92,3 x 52 x 53,5 cm;
stolik - 75 x śr. 80 cm.
Europa Środkowa - Warszawa (?), 1 ćw. XX w.

Meble o formach i dekoracjach nawiązujących do empiru, licznie produkowanych na pocz. XX wieku przez zakłady stolarskie na terenie
Polski Centralnej. Zachowany oryginalny materiał obiciowy.