Oficerski nowy miecz wojskowy

„Shin-gunto”. Wprowadzony w armii japońskiej w latach 1933 - 34, skonstruowany został na wzór tradycyjnego tachi. Głownia wykonana na wzór tradycyjnego miecza japońskiego, długości 775 mm, szerokości 32 mm, z wygięciem ok. 20 mm, z cienką bruzdeczką wzdłuż grzbietu na obu płazach, polerowana ze sztucznie zaznaczonym wzorem naśladującymdamast. Oprawa miecza regulaminowa. Tsuba mosiężna, pełna, ozdobiona jest wypukłym reliefem z motywem czterech kwiatów wiśni (sakura), podobnie jak komplet ozdób rękojeści(tsuka), złożony z ażurowej gałki (kabuto-gane) i kołnierza (fuchi). Trzon rękojeści drewniany, obłożony paskami białej, gruboziarnistej skóry płaszczki (same) i owinięty czarną, bawełnianą taśmą. Pod oplotem umieszczone są dwie menuki w formie splecionych trzech sakura. Po obu stronach tuby umieszczone są podkładki (seppa). Pod dolną podkładką znajduje się osada progu w postaci klinowego kołnierza (habaki) z wybitym numerem „05136”. Blokada pochwy uszkodzona. Pochwa wykonana ze stalowej blachy, pokryta zielonym lakierem, z pięcioma okuciami: szyjką (kuchigane0, dwiema ryfkami (ashi), wzmocnieniem (shibabiki) i trzewikiem (ishizuke) z brązowionego i platerowanego mosiądzu, zdobione podobnie jak części składowe rękojeści. Stal, mosiądz, drewno, skóra. Długość całk. w pochwie - 1120 mm; b. pochwy - 1065 mm. Waga: w pochwie - 1909 g; bez pochwy - 1237 g. Europa (?). II poł. XX w. (?).