Szafa sieniowa barokowa

o konstrukcji wieńcowej, o prostych bokach i froncie, ściętych narożach, zamykana dwuskrzydłowo, zwieńczona rozbudowanym wieńcem górnym wypiętrzonym pośrodku, z jedną szufladą w wieńcu dolnym, wsparta na pięciu toczonych nogach o kulistych formach, fornirowana, intarsjowana, inkrustowana, ozdobiona na obrzeżach czernionymi listwami oraz mosiężnymi ujmującymi dekoracyjne pola na powierzchniach.
Ramy skrzydeł drzwi od wewnętrznej strony o ściętych narożach ujęte profilowanymi listwami, na nich poduszki o gwieździstym zarysie podobnie obwiedzione. W narożach pomiędzy tymi kształtami stylizowane ornamenty roślinne wycięte z grubej okleiny, czernione, naklejone. Poduszki na skrzydłach ozdobione wstęgami tworzącymi faliste i geometryczne pola, z umieszczonymi w centrum intarsjowanymi postaciami kobiecymi podtrzymującymi inkrustowane atrybuty: kotwicę i gołębia po lewej stronie (personifikacja Nadziei) oraz wagę i miecz po prawej (Sprawiedliwości). Nad personifikacjami intarsjowane baldachimy. Na bokach korpusu pola o kształcie analogicznym, jak poduszki skrzydeł drzwi. Na frontowych narożach i wieńcu dolnym pola ujęte listwami z blachy mosiężnej. Dodatkowo na skrzydłach, narożach frontu i wieńcu górnym i licach szuflad intarsjowane ornamenty roślinne oraz ptaki. Wieniec górny z niewielkim kroksztynkiem pośrodku. Listwa przymykowa profilowana, czerniona. Okucia mosiężne. Zamki z blachy przykładane, jednoryglowe. Szyldy o wydłużonym kształcie, faliste na obrzeżu, trybowane. Szuflady blokowane zamkiem umieszczonym na dnie korpusu. We wnętrzu korpusu u góry drążek do wieszania ubrań;
konstrukcja - dębina, sosna; fornir - orzech; intarsje - śliwa, jawor, grusza, palisander, inkrustacje - blacha srebrna, mosiężna, macica perłowa, kość; 205,5 x 188,5 x 77 cm.
Polska, Toruń, ok. 1760 w.

Mebel o formie i dekoracji właściwej szafom toruńskim wykonanym w baroku i rokoku, które są cenione na równi z gdańskimi meblami z tego okresu. Intarsje toruńskie w XVIII wieku słynęły z kunsztowności i precyzji wykonania, co także można obserwować w prezentowanym modelu.
Z uwagi na dekoracje wykonane z blachy srebrnej (inkrustacje) oraz mosiężnej (listwy), które do ornamentyki mebli toruńskich weszły w okresie rokoka, wykonanie mebla należy plasować nie wcześniej niż około poł. XVIII wieku. Nieznane są inne przykłady zdobienia szaf toruńskich naklejanymi intarsjami, być może jest to uzupełnienie wykonane w późniejszym okresie (?).
Według obecnego właściciela mebla - szafa była na wyposażeniu pałacu w Nawrze w pobliżu Chełmży (woj. kujawsko-pomorskie).