Komplet czterech krzeseł późno-biedermeierowskich

z falistymi deskami wieńczącymi oparcia, z wyściełanymi siedzeniami o kształcie zbliżonym do trapezu falistego na bokach i od frontu, wsparte na czterech nogach, przednich esowatych, tylnych graniastych, zbieżnych wygiętych do tyłu, stanowiących przedłużenie bocznych ramiaków. Górne deski oparć i łączące boczne ramiaki łączyny intarsjowane w ornament roślinny, w formie ulistnionej wici;
konstrukcja - buczyna; fornir - mahoń;
intarsje - jawor; 92 x 53 x 54,5 cm.
Europa Północna (Skandynawia?), ok. 1840

Komplet krzeseł wykonanych u schyłku okresu Biedermeier, o charakterystycznej dla stylu formie zakończenia oparcia szeroką i falistą deską, często jak w przypadku omawianych siedzisk wygiętą w linii pleców i do tyłu, ozdobioną delikatną intarsją z wici. Faliste kształty deski, siedzenia oraz esowato wygięte przednie nogi świadczą o wpływie nowych tendencji stylistycznych i inspiracji rokokowymi wzorami, jednocześnie właściwymi dla meblarstwa skandynawskiego.