Zbroja indo-perska, na manekinie

kolczuga, hełm stalowy typu kula chud o półkulistym dzwonie rytym i trawionym w motywy roślinno-geometryczne, z nosalem zakończonym czteroliściem, z dwiema tulejkami na pióra po bokach i czterogrannym grotem w zwieńczeniu; do krawędzi doczepiony czepiec kolczy; karwasz stalowy, z zaokrągloną w partii łokcia łyżką, zdobiony kutym, rytym i trawionym wzorem splecionej wici roślinnej, z łodygami i kwiatami oraz pasem plecionki wzdłuż krawędzi; ponadto prochownica z blachy mosiężnej w formie rogu, z łańcuszkiem, trybowana, z wzorem roślinnogeometrycznym i bukłak skórzany, z mosiężną, moletowaną szyjką z korkiem, obszyty ozdobami z wełnianych, kolorowych frędzli, z chwostem z toczonych drewnianych elementów i wełny; hełm - wys. z grotem ca 27 cm, średnica dzwonu ca 18 cm;
karwasz - dł. 35 cm; prochownica - dł. 31,5 cm; bukłak - 42 x 30 cm.
zestaw stanowi częściowo rekonstrukcję historyczną; hełm i karwasz - Persja, XIX w. (?)