Zegar kominkowy z orłem i gryfami, w tradycji empirowej

drewniana, architektoniczna obudowa pokryta czarnym lakierem, dekorowana aplikacjami z alabastru i brązu złoconego; podstawa na planie prostokąta z łukowatym frontem, wsparta na 5 kolistych, mosiężnych nóżkach; korpus obudowy wsparty na drewnianej, złoconej figurce orła - prostopadłościenny, z daszkiem o miękkich spływach zdobionych wałkami z rozetkami z brązu; w zwieńczeniu belwederek z figurą orła z brązu złoconego; poniżej soczewkowata aplikacja z płytką alabastru i ażurową blaszką mosiężną z parą gryfów adorujących antyczny ołtarz; po bokach korpusu - figury skrzydlatych gryfów rzeźbione w drewnie lipowym i złocone; tarcza zegara mosiężna, z emaliowanym pierścieniem z godzinowym podziałem arabskim, osłonięta kolistym, wypukłym szkłem osadzonym w moletowanej ramce z brązu złoconego; środek tarczy zdobiony giloszowaną plecionką; kornery ażurowe z brązu złoconego, z motywami roślinnymi; poniżej tarczy - nakładka z girlandą; mechanizm z systemem bicia godzin i półgodzin;
drewno, czarny lakier, złocenie; brąz złocony, mosiądz, alabaster, stal; wys. 52,7 cm, szer. 32 cm, głęb. 16 cm.
Austro-Węgry, Wiedeń?; ok. poł. XIX w.