Para kobaltowych wazonów dekoracyjnych z miniaturami dworskimi i pejzażowymi

o owoidalnych brzuścach, krótkich, mocno przewężonych pośrodku szyjkach, kolistych kopułowych stopkach i pokrywach; montowane (szyjka, brzusiec, stopa i pokrywa) obręczami mosiężnymi, z mosiężnymi szyszkami akantu jako uchwytami pokryw, antabowymi uchwytami z motywem maski kobiecej osadzonej w liściu akantu i mosiężnymi podstawami z dekoracją
meandrem i rozetami. Na brzuścach po dwie owalne rezerwy obwiedzione wypukłym złoceniem roślinnym, z jednakowymi miniaturami:
1) dama w turkusowej sukni, siedząca pod antykizującą ruiną - kolumną oplecioną kwitnącym pnączem i wieńcząca wieńcem różanym młodzieńca w rudym stroju i pelerynie,
2) pejzaż jesienny z drzewami (brzozy i topole?).
Na szyjkach, pokrywach i stopach dwustronnie wypukłe złocenia z kartuszami z kwiatami i kompozycjami drobnych róż; porcelana, kobalt (bleu roi), kalka barwna podmalowana ręcznie, złocenia wypukłe i błyszczące, mosiądz; wys. 61 cm; od spodu na czarnych płytkach montażowych pomiędzy porcelanową stopą i mosiężną podstawą wydrapane: znak Sevres (L w podwójnej ligaturze, z literą F) oraz napis: decor main.
Francja (?), naśladownictwo XVIII-wiecznych wyrobów królewskiej manufaktury w Sevres, koniec XIX w. - XIX/XX w.

Naczynia o dość poprawnych formach i złoceniach, zdobią nieporadne miniatury , wykonane z użyciem kalki (lub przepróchy?); równie nieporadną próbę podjęto, naśladując sygnatury renomowanej wytwórni Se`vres na metalowych płytkach montażowych pod mosiężną plintą - podstawą.