Stół w stylu Ludwika Filipa

prostokątny o zaokrąglonych narożach, rozsuwany, wsparty na pięciu tralkach umieszczonych na rozsuwanej platformie i czterech esowatych nogach i pojedynczej toczonej. Blat na obrzeżu w formie ćwierćwałka, fornirowany wzorzystą okleiną. Podnóże rzeźbione, tralki toczone i kanelowane, nogi platformy w kształcie wolut, wszystkie zakończone mosiężnymi rolkami. Środkowa noga połączona z konstrukcją suwnic pozostaje pośrodku i wspiera blat po rozsunięciu;
sosna, mahoń, okleina - mahoń, rolki - mosiądz;
85,5 x 114,5 x 78,5 cm.
Europa Środkowa, ok. 1860-1880.

Stół z możliwością powiększenia blatu dzięki dodatkowym wkładom, przeznaczony do jadali. Popularny praktyczny wzór stołu, zwany był przez antykwariuszy „bocianem”, z uwagi na dodatkową nogę, powiązaną bezpośrednio z konstrukcją oskrzynienia, a pozostającą po rozsunięciu blatu.