Ikona - Matka Boska z Dzieciątkiem

przedstawienie w typie Hodegetria; Dziecię siedzące, błogosławiące, ze zwojem w lewej dłoni, podtrzymywane przez Matkę prawą ręką; nimb wokół głowy Chrystusa - z krzyżem i literami greckimi oznaczającymi skrót wersetu: „Jestem który jestem” [„ego eimi ho on”]; na bordiurze z obu stron wyobrażenia świętych - m. in. Marcina i Siergieja, a także Anioła Stróża; na licu obrazu widoczne otwory - zapewne po gwoździach mocujących pierwotny okład z blachy srebrnej lub mosiężnej oraz nimby; obecnie - zamiast metalowego okładu - ikonę okrywa sukienka haftowana, z drobnych, barwnych koralików szklanych
nizanych na nitki oraz nieco większych paciorków z macicy perłowej, aplikowanych na podkład płócienny, z doszytym współcześnie „fartuchem” z jasnoróżowego pluszu;
tempera na desce z 2 szpongami, całkowicie pogrążonymi w drewnie wzdłuż krótszych boków;
złocenia; sukienka - płótno, plusz, koraliki szklane (bisior) i z macicy perłowej; 39,7 x 32,5 x 3,5 cm.
Rosja, Szkoła Niewiańska; XVIII w. Sukienka - XIX w.