Bufet klasycystyczny

z blatem prostym na bokach, od frontu falistym, z trzema szufladami i szafką jednoskrzydłową po lewej stronie, wsparty na czterech graniastych, zbieżnych nóżkach, fornirowany mahoniem. Dolna środkowa szuflada z profilowanym licem, z nałożoną falistą nakładną. Prawa szuflada pierwotnie używana jako chłodziarka (z zachowaną okładziną z blachy).
Górna środkowa szufladka do przechowywania sztućców wyklejona tkaniną. Na bokach wnętrza szafki, znajdującej się po lewej stronie, listwy do półki. Antaby w formie lwich głów z okrągłymi uchwytami;
mahoń, okucia - mosiądz, stal, ołów;
90,5 x 137,5 x 51,5 cm.
Anglia, pocz. XIX w.
Bufet - określany sideboard table (stół kredensowy) - o typowej dla tego typu angielskich mebli formie stolika z głębokimi szufladami do przechowania i chłodzenia wina, i płytszymi na sztućce (jak w oferowanym egzemplarzu), blat zaś do ustawiania tac z posiłkami.
Projekt tego typu mebla przypisywany jest naczelnemu projektantowi epoki klasycyzmu Robertowi Adamowi (1728-1792). Jako okleinę użyto popularnego w Anglii mahoniu o płomienistym, intensywnym rysunku, okucia z motywem lwiej maski są także typowe dla meblarstwa angielskiego.