Ogrodniczka

na rocaillowej, kolistej podstawie stoi przy niskim pniu bosa młoda kobieta w zielonym gorseciku z baskinką, sznurowanym luźno różową wstążką, białej bluzce z dużym dekoltem karo i bufiastymi rękawami do łokcia, długiej spódnicy w niebieskie paski i wierzchniej (fartuszku?) w gałązki barwnych „indiańskich” kwiatków;
półdługie włosy upięte luźno z przedziałkiem, z małym koczkiem. Prawą ręką podtrzymuję oparty o biodro owalny ażurowy koszyczek z różami, lewą dłonią unosi lekko brzeg fartuszka;
porcelana, farby naszkliwne, złocenia; wys. 34 cm;
sygn. kobaltem podszkl. skrzyżowane miecze (z tyłu przy podstawie), oraz od spodu: ryte: G 112 (numer modelu) i wycisk: 43A.
Miśnia, Ernst August Leuteritz (1818-1893), model z ok.1866, realizacja późniejsza - XIX/ XX w.

Rzeźba zaprojektowana w parze z postacią młodzieńca - ogrodnika (nr modelu G 113); kolejna, wersja popularnego w Miśni od XVIII wieku tematu ogrodników, realizowanego w parach, podejmowanego m.in. przez J.J. Kaendlera, K. Schoenheita, czy M. V. Aciera.