Szafka - serwantka kątowa

w stylu secesji geometrycznej; o prostych bokach, ściętych frontowych narożach i prostym froncie, w górnej partii przeszklona, zamykana jednoskrzydłowo, w dolnej otwarta, wsparta na wysokim cokole, fornirowana, intarsjowana we wzory geometryczne. Przeszklone naroża i front podzielone szprosami na geometryczne pola, na narożach po sześć, na froncie dwanaście. We wnętrzu nastawy dwie szklane półki. Podstawa wsparta na arkadach, zwieńczonych ściętymi na bokach łukami, na narożach wąskich, pośrodku szerokiej. Frontowe naroża ujęte żyłką, dekorowane intarsjowanymi kwadratowymi polami z kolorowymi trójkątami i kwadratami. Konstrukcja - dębina, mahoń; fornir - mahoń; 164,6 x 76,2 x 76,2 cm Polska Południowa, ok. 1900 Szafka przeznaczona do przechowywania i prezentacji zastawy, szkła. Posiada formę i dekorację typową dla okresu po 1900 roku w stylu secesji geometrycznej. O czasie powstania i charakterze przekonuje skubizowany kształt korpusu, dekoracji intarsjowanej z figur geometrycznych, typowe przeszklenie z wielu niewielkich i fazowanych tafli.