Szabla polska, oficerska, w pochwie

głownia stalowa z obustronnie ciągnionym zbroczem, sięgającym do ľ długości; u nasady wewnętrznego płazu bity napis: „G. BOROWSKI / WARSZAWA”; jelec krzyżowo-kabłąkowy, mosiężny, z wąsami; kapturek głowicy z długim warkoczem; trzon rękojeści drewniany, obciągnięty skórą, z 9 karbami, opleciony mosiężnym, skręconym drucikiem; pochwa stalowa, niklowana, silnie przetarta, ze śladami rdzy, z dwiema ryfkami i ruchomymi brajcarkami; stal, mosiądz, drewno, skóra; dł. głowni 74,5 cm; krzywizna 1,8 cm, dł. całkowita 87 cm, dł. w pochwie 91 cm; Polska, Warszawa, zakłady Gabriela Borowskiego, lata 20. XX w.