Zegar z przedstawieniem Galatei (Amfitry

rzeźbiarska obudowa mechanizmu zegara - plastyczna grupa figuralna na występie skalnym ze wzburzoną falą - zamontowana na owalnej płaskiej podstawie obwiedzionej plastyczną dekoracją kwiatową i wolutami roślinnymi. Kompozycja przyścienna, zwieńczo na siedzącą w dwukołowym rydwanie nagą boginią z narzuconą draperią rozwianą w kolistą pętlę, z uskrzydlonym nagim puttem z girlandą kwiatową u stóp rydwanu, dwoma uskrzydlonymi puttami z gołąbkiem i girlandą, wynurzającą się z fali półnagą nimfą spowitą w draperię wokół bioder, obejmującą łabędzia i trzymającą girlandę, przyklękającą u podstawy półnagą nimfą wieńczą kwiatową girlandą łabędzie; przy trzcinowych zaroślach podwerkiem - drugi łabędź. Kolisty werk z emaliowaną tarczą z napisem: BATHASARA PARIS. Przetarcia złoceń i drobne ubytki dekoracji plastycznej (ślady konserwacji). Zegar 3-częściowy (podstawa, nastawa z mechanizmem, rydwan z boginią), skręcany na metalowy trzpień. Porcelana, farby na szkliwne, złocenia; wys. 59 cm (całość). Sygn. (od spodu nastawy i na spodzie podstawy); kobaltem pod szkl. skrzyż. miecze z gwiazdką (niewyraźne). Nieokreślona wytwórnia - naśladownictwo Miśni z okresu Marcoliniego, XIX w. Rzeźbiarska kompozycja na stawy zegara powtarza - w nieco zmienionej wersji (brak jednego putta z girlandą, nieco inne ustawienie pozostałych postaci) - francuską rzeźbę biskwitową (por. ofer ta na au kcji 139) ”Galatea namuszlowym rydwanie„(Triumf We nus?). Podobieństwo obu kompozycji wskazywałoby jako pierwowzór miśnieńską obudowę zegara; przemawia za tym temat, odwołujący się do malarstwa i grafiki w kolekcjach drezdeńskich Królewskich Zbiorów Sztuki oraz datowanie plastyki miśnieńskiej (jeśli przyjąć, że pochodzi ona z okresu Marcoliniego).