Szabla austriacka, kawaleryjska, wz. 1877, w pochwie

głownia stalowa, z szerokim, obustronnie ciągnionym zbroczem; na wewnętrznym płazie u nasady bita cyfra „1”; na płazie
zewnętrznym - napis tworzący koło, częściowo zatarty: „HEINR. ZEL[INKA]” - i pośrodku: „WIEN”; jelec kabłąkowy; ramię ze
szparą na temblak, zakończone wolutą - łezką, kabłąk łukowaty, szeroki; głowica ze stalowym kapturkiem i długim warkoczem
ujętym u nasady pierścieniem; w połowie warkocza charakterystyczne „uszy”; rękojeść drewniana, z 5 karbami, w okładzinie z „jaszczura” (skóra rekina?); pochwa stalowa, z dwiema ryfkami: niżej umieszczona - z nieruchomym koliczkiem; wyżej - z dwoma uchami; u nasady szyjki oznaczenia: „F.K. 24 / BV” oraz „130”;
stal, drewno, jaszczur; dł. głowni 77 cm, krzywizna 1 cm, dł. całk. 91 cm, dł. w pochwie 94,5 cm.
Austro-Węgry, Wiedeń, znak firmy Heinrich Zelinka, k. XIX w.