Skrzynia neorenesansowa

dwuczęściowa (obecnie części połączone), z prostokątnym, ramowym cokołem wspartym na konsolowych, wyciętych faliście nóżkach oraz nastawionej na nim prostopadłościennej skrzyni z otwieranym wiekiem. Front i cokół płaskorzeźbione w ułożone w kwadratowej i romboidalnej kratownicy rozety. Okucia dodane z blachy stalowej: szyld zamka w formie kartusza, falisty, zawias mocujący wieko wydłużony, w formie falistego języka. Materiały: dębina; 54 x 115 x 46,5 cm; Europa Zachodnia, 2 poł. XIX w. (wykonana z użyciem starszych desek: wieko, plecy) Mebel o formie i dekoracji nawiązującej do sprzętów renesansowych z XVI wieku. Wykonany w formie falsyfikatu, co było powszechną praktyką, szczególnie właśnie w 2. poł. XIX i 1. ćw. XX w. Przerabiano i wykorzystywano elementy starych konstrukcji nie tylko mebli, ale także budynków i wykonywano z nich nowe sprzęty, czasami je dodatkowo postarzając (niszcząc). Obecnie meble takie, które po ponad stu latach, nabrały odpowiedniej patyny, sprawiają problemy antykwaryczne w ocenie. Są świadkami czasów i dużej mody na zabytki.