Portret Witolda Kaczanowskiego

Pablo Picasso (1881-1973)
Portret Witolda-K
tusz lawowany, papier;  35,5 x 29 cm (w świetle oprawy);
sygn. p. d.: Picasso/ VI 67

Praca Pabla Picassa na polskim rynku sztuki to wielka rzadkość, stąd prezentowany portret polskiego artysty mieszkającego i tworzącego za granicą Wita-Leszka Kacznowskiego (pseudonim Witold-K) może być atrakcją dla kolekcjonerów. Powstał on w 1967 roku w czasie spotkania obu malarzy we Francji (Antibes) w posiadłości Jacquesa Prevert’a dyrektora literackiego teatru Fontaine des Quatre-Saisons.
Oferowany portret to doskonałe studium psychologiczne, ukazujące zamyślenie, osamotnienie portretowanego charakterystyczne dla człowieka żyjącego na emigracji. Monochromatyczna kolorystyka wraz z gradacją kolorystyki uwypukla niektóre partie twarzy modela jak oczy, nos, usta oraz część fryzury modela. Malarz posługuje się pewną kreską, tworząc portret oparty na pierwszym wrażeniu. Punktem ciężkości są oczy modela,  zapatrzone w jeden punkt, sprawiają wrażenie nieobecnych, obrazując tęsknotę. Charakterystycznymi elementami, rodzajem humoru są pozostałe punkty twarzy nos oraz rozwiane włosy Witolda-K. W okresie powstania omawianego portretu Picasso często rysował portrety wyostrzające co poniektóre cechy swoich modeli, prace tego rodzaju są prezentowane w katalogu: Dessins 27.3.1966 - 15.3.1968.
Inne portrety wykonane przez Picassa mogliśmy podziwiać na Wystawie „Korespondencje Sztuka nowoczesna i uniwersalizm” w Muzeum MS2 w Łodzi trwającej do 30 czerwca bieżącego roku. W ekspozycji łódzkiego muzeum były prezentowane dwa obrazy Pabla Picassa: „Portret Daniela-Henry'ego Kahnweilera” oraz "Głowa palacza". Ta ostania z 1964 trzy lata wcześniejsza niż oferowany przez nas obraz Picassa nawiązuje stylistycznie do prezentowanego portretu polskiego artysty.


Wit Leszek Kaczanowski używający pseudonimu artystycznego Witold-K urodził się 15 maja 1932 roku w Warszawie. W latach 1951-1955 studiował na Wydziale Grafiki warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był uczniem m.in. Eugeniusza Arcta, Wojciecha Fangora oraz Henryka Tomaszewskiego. W 1964 roku wyjechał na stypendium do Paryża, następnie w 1969 roku do USA. Jednym z pierwszych jego prac był plafon w Sali teatralnej Domu Kultury w Oświęcimiu. Premiera tej kompozycji w 1961 roku była znaczącym wydarzeniem artystycznym. Charakterystyczne dla kompozycji w jego obrazach są niewielkie figury ludzkie umieszczone w niezdefiniowanych przestrzeniach. Sylwetki ukazane są prawie szkicowo pozostają anonimowe.
Prace Witolda-K były prezentowane na wielu wystawach w Polsce i za granicą. W1991 roku w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki odbyła się zbiorowa wystawa artystów tworzących na emigracji pt.” Jesteśmy”, w której zostały zaprezentowane prace malarza. W 2007 roku Witold-K, jako pierwszy Polak miał retrospektywę w najstarszym domu aukcyjnym w Amsterdamie - Sotheby's.
W bieżącym roku w Muzeum Narodowym w Krakowie w ramach cyklu „Kolekcja +” w Galerii Sztuki XX wieku można było obejrzeć kilkadziesiąt prac Witolda-K wśród nich prezentowany portret autorstwa Pabla Picassa.