Odbicie łupu Tatarom
olej, płótno, 53,5 x 69 cm
Zobacz pełne informacje
olej, płótno, 53,5 x 69 cm
Obraz wystawiany:
1906 - Lwów, Muzeum Przemysłu Artystycznego - Katalog wystawy dzieł Artura Grottgera,
opr. M. Olszewski, Lwów 1906, s. 8, poz. 270;
Obraz publikowany:
K. Kantecki, Artur Grottger. Szkic biograficzny, Lwów 1879, s. 10; (fr.), Artur Grottger i Aleksander
Pappenheim [w:] „Nasz Kraj” 1906, z. 21, s. 16; A. Wysocki, Artur Grottger, [w:] „Kresy” 1907, nr 13,
s. 23; A. Potocki, Grottger, Lwów 1907, s. 21, 24, il. s. 9; J. Bołoz Antoniewicz, Grottger, Lwów 1910;
E. Chwalewik, Zbiory polskie…, t. 1, Kraków 1926, s. 128, 129; T. Dobrowolski, Artur Grottger, [w:]
Polski Słownik Biograficzny, t. 9, s. 27; A. Melbechowska- Luty, Artur Grottger, [w:] Słownik Artystów
Polskich…, t. 2, s. 487, 488; P. Łukaszewicz, Artur Grottger. 1837-1867, Wrocław 1987, s. 15 - 16;
Z. Gołubiew, A. Król, Artur Grottger. 1837-1867, Kraków 1988, s. 10; A. Król, Odbicie łupu Tatarom,
[w:] „Art. & Business” 1996, nr 3, s. 21, 22, il. barwna.
„W twórczości wielu artystów - pisze Anna Król - istnieją dzieła o specjalnym znaczeniu dla ich biografii
artystycznej. Dla Artura Grottgera, twórcy ikonografii powstania styczniowego, kluczowe -
z rozmaitych powodów - były trzy dzieła. Pierwsze to akwarela przedstawiająca wjazd Franciszka Józefa
do Lwowa […]. Drugie to obraz olejny Odbicie łupu Tatarom, podsumowanie nauki malarstwa
w krakowskiej uczelni […]. Trzecie dzieło - to cykl rysunkowy Warszawa I, poświęcony „wypadkom
warszawskim” 1861 […].
Obraz [Odbicie łupu Tatarom namalowany w 1854 roku epizod z wojen polsko- tureckich, zapewne
z XVII wieku] - dzieło siedemnastolatka - stanowi dokument wielkiego talentu Grottgera, jego
umiejętności komponowania wielofigurowych scen, swobody w stosowaniu koloru…”
Obraz Grottgera został zakupiony w sklepie Jürgensa we Lwowie w 1854 roku przez majora armii
austriackej hrabiego Aleksandra Pappenheima, nastepnie w zbiorach jego syna Siegrieda w Iszka Szent
Györgi (1910); w 1915/1916 nabyty w Moskwie przez ojca Rolanda Millera. W 1995 roku
sprowadzony do Polski.
(opr. wg w.w. artykulu p. A. Król i jej ekspertyzy obrazu)