Sekretarzyk

o prostych bokach i froncie, z ukośnie ułożoną klapą, poniżej której jedna szufladka, wsparty na czterech kabriolowych nóżkach zakończonych kopytkiem, fornirowany i intarsjowany. Klapa na obrzeżu ujęta intarsjowaną wstęgą, po odłożeniu wspierana na dwóch graniastych listwach wysuwanych z korpusu. We wnętrzu sekreterowym sześć szufladek (po dwie ułożone schodkowo na bokach i dwie w jednym rzędzie pośrodku), nad którymi cztery wnęki (po jednej na bokach i dwie schodkowo pośrodku) oraz zasuwany wiekiem pojemnik umieszczony w korpusie. Na wewnętrznej stronie klapy pole wyklejone zieloną skórą. Okucia mosiężne, zamków sercowate, zamków faliste z giętymi uchwytami, knopiki na licach wewnętrznych szufladek toczone, zamek wpuszczany, jednoryglowy, zawiasy motylkowe;
dębina, fornir - orzech, wstęga - jawor, okucia - mosiądz; 72,5 x 98 x 46 cm.
Europa Środkowa, Niemcy środkowo-wschodnie (?), 3 ćw. XVIII w.
Mebel o pięknej i subtelnej formie, stosowanej w okresie późnego rokoka.