Aniołek

drewno lipowe, polichromowane, złocone i srebrzone; wys. 58 cm. Małopolska, 1 tercja XVIII w.
Pochodzący ze zwieńczenia ołtarza sporych rozmiarów aniołek, z draperią przepasującą biodra i przełożoną wąskim paskiem przez piersi, klęczy w przysiadzie na obłokach gwałtownie zwracając się w prawą stronę w pozie adoracji. Pulchne kształty, duża w proporcjach głowa z charakterystycznym kształtowaniem włosów o bujnych, równoległych puklach wskazując na wykonanie w Małopolsce, być może w samych Krakowie w latach ok. 1700-30, w warsztacie pozostającym pod wpływem sztuki Baldasara Fontany i Georga Hankisa. Partia karnacji fragmentarycznie z uszkodzonym gruntem.