Harfa klasycyzująca

o mosiężnej, falistej ramie z zamocowanymi doń uchwytami do czterdziestu dwóch strun, wspartej z jednej strony na pudle rezonansowym rozszerzającym się ku dołowi od frontu prostym, z tyłu wybrzuszonym, z drugiej strony oparta na gryfie, toczonym i kanelowanym, rzeźbionym, pozłacanym oraz dekorowanym płaskorzeźbionymi ornamentami, obu elementach montowanych na falistej platformie, opartej na czterech mosiężnych lwich łapach, z siedmioma pedałami za graniastym, esowatym dwójnogu. Gryf zakończony kielichowatymi formami, dekorowany motywami ze sztuki starożytnej (mitologii), kapitel ozdobiony uskrzydlonymi popiersiami kobiet, nad którymi fryz z harfistami, baza z palmetami. Platforma dekorowana jak baza. Na kapitelu między popiersiami wieniec z data 1816. Na ramie wybita sygnatura: I & LERAT PATENT HARP / Manufactures / Bernes Street London No 1762. Konstrukcja - świerk, palisander, mosiądz; 170,8 x 86,5 x 48 cm. Anglia, Londyn, 1816. Dobrze zachowany instrument (bez strun) pod względem stolarskim. Dekoracja utrzymana w stylu klasycystycznym. Analogiczny instrument znajduje się w jednym z muzeów lwowskich.