Para foteli neobarokowych

o toczonych, spiralnych elementach szkieletu, wyściełanych siedzeniach, oparciach i podłokietnikach, wspartych na czterech nogach spiętych na bokach i od frontu łączynami. Oparcia lekko odchylone, zwieńczone faliście. Siedzenia trapezoidalne, Poręcze wygięte zakończone wolutami, na których płaskorzeźbione liście. Pierwotnie łączyny spinające nogi na bokach spięte były dodatkowo między sobą pośrodku, tworzące wiązanie w kształcie litery H. W miejscach połączeń kostki.
orzech; 107 x 62 x ok. 80 cm.
Europa Środkowa, Austria?, koniec XIX w.
Mebel stylizowany na barokowy. Do uzyskania efektu posłużono się starszym drewnem z XVIII wieku użytym do wykonania tylnych ramiaków i nóg. O typowych dla stylu barokowego formach spiralnych ramiaków oraz w całości tapicerowanego oparcia i siedzenia.