Sekretera w stylu biedermeierowskim

z trój-szafkową nastawą i podstawą z czterema szufladami i odkładana klapą miedzy nimi, fornirowana, wsparta na czterech graniastych nóżkach. Środkowa szafka nastawy wyższa, zwieńczona bogato profilowanym gzymsem, zakończonym tympanonem, proste skrzydło drzwiczek ujęte toczonymi kolumnami. Szafki boczne niewielkie, zamykane wybrzuszonymi, pojedynczymi skrzydłami drzwiczek. Podstawa o prostych bokach i froncie. Górna szuflada z blatem wyklejonym suknem oraz kałamarzem i piasecznicą po bokach, po wysunięciu ustawiana w pozycji skośnej do pracy. Wnętrze sekreterowe z ośmioma szufladkami i dwoma wnękami ujmującymi jednoskrzydłową szafkę. Skrzydło drzwiczek oraz lico szufladki nad nią imitujące boniowaną arkadę architektoniczną z dwuskrzydłową bramą. W narożnej szufladce po lewej stronie u dołu cztery pojemniki, z miejscem na kałamarz i piasecznicę. W licach szuflad ujmujących klapę wycięte romboidalne pola;
dębina, olcha, fornir -mahoń; intarsje - brzoza; 197,5 x 104,7 x 53,2 cm.
Europa Środkowa, Niemcy (?), ok. 1830
Sekretera w stylu biedermeier. Mebel potężny i wysoki, w stosunku do innych sekreter biedermeierowskich, pojawiających się na polskim rynku antykwarycznym.
Odmiennie ukształtowane wnętrze z nietypowym dla tego rodzaju mebli blatem do pracy na stojąco. Ozdobą mebla jest wzorzysty fornir mahoniowy.