Sekretera barokowa

trzyczęściowa, prostą na bokach o zaokrąglonych narożach, z dwuskrzydłową nastawą zwieńczoną faliście, częścią sekreterową zamkniętą ukośnie ułożoną, odkładaną klapą z parami szufladek na bokach i komodową podstawą z trzema szufladami o falistych licach, wsparta na czterech nóżkach, przednich w formie spłaszczonych kul, tylnych graniastych. Całość fornirowana,
powierzchnie obwiedzione obramieniami i żyłką, wypełnione wzorzystą okleiną, a na skrzydłach drzwi dodatkowo ozdobione intarsjowanymi pojedynczymi ptakami siedzącymi na pniach oraz na klapie koszem z kwiatami. We wnętrzu nastawy na znajdujących się u dołu pięciu szufladkach o falistych licach, pośrodku umieszczona szafka zamykana pojedynczym, przeszklonym skrzydłem drzwi, a na jej bokach po jednej półce. We wnętrzu sekretorowym cztery szufladki u góry
i wnęka pod nimi. Szyldy zamków nastawy z mosiężnej blachy, o wydłużonej formie, faliście wycięte na obrzeżach. Szyldy zamka klapy i szuflad komody mosiężne, faliste na obrzeżu, ozdobione rocailami. Szyldy uchwytów szuflad komody mosiężne, wytłaczane, wydłużone faliste z półokrągłymi uchwytami. Zawiasy stalowe, motylkowe; zamki stalowe, przykładanowpuszczane,
jednoryglowe;
sosna, fornir - orzech, intarsje - gruszka, jabłoń, orzech, jawor,
okucia - stal, mosiądz; 210,5 x 120 x 64 cm.
Europa Środkowa lub Niemcy (południowo-wschodnie), 2 ćw. XVIII w.
Forma zestawiona z trzech części miała zastosowanie jako sekretera i szafa do przechowywania książek, korespondencji. Dla obszaru, na którym powstała sekretera, typowe było wykorzystanie w konstrukcji, fornirowaniu i intarsji gatunków drzew lokalnych z owocowymi włącznie, jak zastosowane w tym przypadku m.in. sosna i orzech, a także dekoracji z gałązkami kwiatowymi i ptakami.