Rękojeść ze stalowym naparstkiem, załamana pod katem prostym, okładziny z białej kości, oplecione u dołu srebrnym drutem (wtórnie). Jelec stalowy, krzyżowy, długi i zakończony buławkami.
Głownia klinowa (damast?), mocno zakrzywiona,
z nieczytelną turgą na zewnętrznym płazie Szabla bez pochwy.
Dł. całkowita 882 mm; dł. głowni 765 mm; krzywizna 159 mm.
Persja, XVIII / XIX w.
