Zespół trzech wazonów dekoracyjnych,

z miniaturami dworskimi w typie Watteau i miniaturami pejzażowymi;
Dwie amfory o owoidalnych brzuścach i kanelowanych ukośnie stopach i szyjkach oraz niska waza o owalnym poprzecznie brzuścu.
Ciemno-kobaltowe, w odcieniu bleu roi, z umieszczonymi dwustronnie na brzuścach miniaturami. W rezerwach od frontu,
obwiedzionych bogatymi wypukłymi złoceniami z ornamentem wolutowo-roślinnym, z drobnymi gałązkami kwiatowymi, ptakami
i fantastycznymi smokami - miniatury dworskie - pary w scenerii parkowej:
1) para wąchająca kwiaty,
2) para bawiąca się w ciuciubabkę,
3) dwie damy, z wachlarzem i maskę oraz kawaler (waza);
miniatury sygnowane: Poitevin.
W rezerwach na tylnych ściankach, obwiedzionych podwójną złotą gałązką lauru - architektura pałacowa w scenerii parkowej, nad wodą.
Szyjki, łączenia stopy z brzuścem oraz podstawy waz oprawne w metal; metalowe uchwyty waz z motywem podwójnej woluty roślinnej. (Stopa jednej amfory reperowana).
Porcelana, kobalt, złocenia błyszczące i matowe, wypukłe, farby naszkliwne, mosiądz.
Wys.: 70 cm (amfory); waza: wys. 43 cm, szer.65 cm
Wazony sygnowane od spodu na stopach: naszkliwnie niebieskie podwójne L w ligaturze, z wpisaną literą F i kropkami u dołu i u góry porcelana biała: Sevres(?),
dekoracja malarska, złocenia i oprawa metalowa: Paryż
Francja, 2 poł. XIX w.

Efektowny zespół, z bogatą, staranną dekoracją złoceniami wypukłymi oraz z sygnowanymi miniaturami, jest przykładem popularności-mody na tzw. "starą porcelanę z Sevres" w 2 poł. XIX wieku. Autorem miniatur mogło być jedno z rodzeństwa Poitevin (Georges-Emile lub Marie-Irma), wzmiankowanego w Paryżu w latach 70. XIX w. lub działającej w tym samym czasie malarki na porcelanie Marie-Louise Poitevin, związanej z inną pracownią paryską. Wobec zdawkowych informacji o ich twórczooeci trudno rozstrzygnąć o autorstwie; nazwisko pozwala jedynie ustalić datowanie.